Eindelijk heb ik mijn Esta (vorige blog) gekregen. Was-tie van Koninginnedag. Niet eens een actuele. Maar goed, daar gaat het nu niet over. Deze blog gaat over mijn Zus. Ook niet zo’n winnaar, op prijzengebied dan, maar nu houdt ze de familie-eer toch echt hoog! Volgens mij heeft mijn familie wel iets met supermarkten, een soort haat-liefdeverhouding. Ik mopper regelmatig over de ‘Oostblok’ schappen bij de AH. Echt, hoe vaak die leeg zijn! Mijn Zus heeft dezelfde ervaring, maar dan bij de Jumbo. Tijdens een klantonderzoek vroeg de Jumbo tips aan hun klanten. Om precies te zijn: ‘Hoe maken we het winkelen voor u nog leuker.’ Tja, zo vraag je om een kritische noot. Mijn Zus, kan leuk schrijven trouwens, verpakte haar klacht als een tip, lintje erom en Klaar is Kees. Een paar weken later wordt Zus gebeld! Ze mag een minuut komen winkelen, is dat niet gaaf? ‘Ja, supertop, maar is er wel wat te winkelen in zo’n lege super?’, vraag ik. Zus doet gedegen onderzoek: wat is de beste route, hoe kan ik het meeste in mijn karretje gooien. Restrictie: van alles maximaal twee. Je kunt dus veel wijn scoren, maar van alle soorten twee flessen. Ach, er zijn ergere dingen. De dag voor ’t shoppingfeest rent ze nog een keer incognito door de Jumbo. Alles op het netvlies geprent, klaar voor de grote dag. Eerst nog taart, thee en bloemen en dan kan het grote graaien beginnen. In slechts een minuut laadt Zus voor 252 euro in haar gele karretje. Wat een topper die Zus van mij, de buit is binnen! Misschien is de familie wel in een soort winning mode gekomen. Ik doe voortaan aan alle prijsvragen mee die ik tegenkom. T.b.c.!